Van jas tot tas 

Van jas tot tas 

Zoals jullie weten werk ik uitsluitend met restleder. Die vind je echter niet alleen bij lederhandels of meubelfabrikanten. Soms ligt er gewoon iets te wachten in je eigen kast... 

Je zou het niet meteen denken, maar deze handtas was in een vorig leven een lederen jas. Die jas kwam uit de kast van Liesbeth, een sympathieke dame die er nog geen afscheid van wou nemen, maar hem ook niet meer droeg. In plaats van hem nog jaren in de kast te laten hangen, vroeg ze aan mij om er mee aan de slag te gaan. En al zeg ik het zelf, ik heb er iets moois van gemaakt. 


Niet zo simpel, want er zijn wel een aantal verborgen obstakels als je een handtas wil maken uit zo’n oude lederen jas. 

Heb je er bijvoorbeeld al eens bij stil gestaan dat leder dat gebruikt wordt voor kledij veel soepeler, beweeglijker en dus dunner is, dan leder voor een stevige tas? Het is ook rekbaarder en gedraagt zich dus helemaal anders dan tassenleder. Verstevigen is hier dus de boodschap! 

Daarnaast moet het leder gerecupereerd worden. Wablief? Wel, een handtas bestaat uiteraard uit verschillende lappen leder en die moeten dus uit die jas worden gesneden. Dit doe je best op een secure manier, zodat je zoveel mogelijk leer opnieuw kunt gebruiken. En ja, daar kruipt nu eenmaal wat meer tijd in dan als je het gewoon van het rek moet nemen ;-). Het is echt een tijdrovende opdracht, maar is wel uitermate belangrijk voor de rest van het proces. 

Maar goed, eens je die stap voorbij bent, dan ben je goed op weg. Dan volg je dezelfde werkwijze als bij gelijk welke andere handtas. Hoe doe ik het? 

Ik teken de patroondelen af en snij ze uit het leder, uit de versteviging en uit het voeringleer. Daarna kleef ik de versteviging op het leer. Om dan de slotjes en dergelijke te bevestigen. Op de voering naai ik het ritszakje waarna de voering op het verstevigde leder wordt gekleefd. De bovenranden werk ik altijd af met sierstiksel en randverf. Daarna komt de flap eraan. Die stik ik vast aan de achterzijde waarna ik het middenstuk aan de voor- en achterzijde stik. Alle gestikte randen schuur ik op en bewerk ik met een basecoat om vervolgens met randverf af te werken. 

Zoals je ziet, koos Liesbeth voor een flap uit gevlochten leder (tressé genaamd). Deze contrasterende flap werd dus niet gerecupereerd uit de oude jas, maar maakt het geheel wel af. Verder werd alleen leder van de jas gebruikt. 

En er ging bijna niets verloren. Zelfs de schouderflapjes van de jas werden opnieuw gebruikt. Ze kregen uiteraard een nieuwe functie. Die schouderflapjes op een jas werden vroeger namelijk gebruikt om de riem van je schoudertas vast te houden zodat die niet van je schouder zou glijden. Ik gebruikte ze hier om de ringen aan de zijpanelen van de tas te bevestigen. 

 

Zowel Liesbeth als ik zijn heel tevreden over het resultaat. En zo krijgt die oude leren jas een nieuw en spannend leven als schoudertas. Misschien is het dus wel eens tijd om in je eigen kast - of die van mama of oma ;-) - te kijken of er daar nog iets ligt te wachten op een tweede leven? Je bent alvast altijd welkom om eens te horen welk pareltje we er van kunnen maken. 

 

👉 Wil je meer weten over hoe ik mijn tassen maak? Volg mij dan ook zeker op Instagram en Facebook, daar deel ik regelmatig een blik achter de schermen van mijn atelier in Torhout. 

Terug naar blog

Reactie plaatsen